Ben je beslissingsmoe?

Geplaatst op 05/06/2020    

Zelf was ik net een beetje gewend aan het ritme van de lockdown. En nu is er weer een hele nieuwe fase, die nieuwe beslissingen vraagt. Wat wil ik wel en niet doen? Waar voel ik me nog prettig bij? Welke onzekerheid kan ik aan?

Zo neem je de hele dag beslissingen over acties waar je pre-corona niet over na hoefde te denken.
Wil ik gaan winkelen? Waar en wanneer dan? Wat voor vervoer kies ik? Durf ik met het OV? Kan ik naar mijn ouders? Hoe breng ik mijn kinderen naar school? Ga ik weer naar mijn werk of blijf ik thuis werken? Zo gaat het de hele dag door.

Beslissingen kosten energie.

Dat is altijd het geval, maar normaal gesproken kun je waarschijnlijk meer op je routines vertrouwen. Daarmee spaar je energie.

Als je routines wegvallen, zoals nu grotendeels het geval is, dan maak je opeens veel meer keuzes op een dag.

En dat leidt tot beslissingsmoeheid.

Als je moe bent, dan neem je minder goed beslissingen, de kans bestaat dat je kribbig wordt of boos. Je stress neemt nog verder toe. Misschien slaap je slechter, waardoor je nog vermoeider wordt.

Voor je het weet zit je in een negatieve spiraal.

Er zijn twee dingen die je helpen om daar uit te komen: pauzes en doen wat echt belangrijk is.
 

1. Pauze nemen

Af en toe stilstaan en even iets anders doen, dat is altijd belangrijk. Pauzes worden volgens mij systematisch onderschat. Ook door mijzelf.

Het lijkt nou eenmaal vaak zinvoller om nog even door te gaan.

Maar dat is dus niet zo.
 
  • Wat je op dat moment schrijft in je rapport, kun je later toch weggooien.
  • Op zo’n moment val je uit tegen je partner of je kind, terwijl die eigenlijk niets verkeerd doet. Even later voel je je daar rot over.
  • Je koopt dan ongezond eten, terwijl je van plan was verse groente te kopen.
  • Je ergert je kapot aan een collega, die zich gedraagt zoals hij altijd doet. Maar nu kun je dat dus niet hebben.
  • Je schiet niet op met je werk en laat je afleiden door je telefoon.

Alles gaat beter als je stopt en ademhaalt. Even beweegt, zodat je weer energie krijgt. Als je even geen scherm ziet en via de telefoon kletst met iemand, niet over het werk, maar over andere dingen.

Misschien helpt het om je zorgen of twijfels te delen. Of kun je samen lachen om iets. Als je kinderen of huisdieren hebt, knuffel die dan even.

Zo vul je je energie weer aan en daarna kun je alles beter aan. Je werk is sneller af en je wordt minder snel boos op jezelf of op anderen.

De beste manier om te zorgen dat je op tijd pauze neemt is om van pauze een gewoonte te maken.

Dat wil zeggen dat je pauzeert, ook als dat nog niet per se nodig is, bijvoorbeeld door elk uur tien minuten iets anders te doen.

Juist als je lekker bezig bent, is dat een goed idee. Noteer kort wat je volgende actie is, zodat je bij terugkomst weet wat je te doen staat. En loop dan even een rondje, haal koffie of doe een dansje.
 

2. Wat is echt belangrijk?

Hoe meer je betrokken bent bij wat je doet, hoe groter je motivatie en hoe makkelijker je het doet.

Misschien was je altijd wel betrokken, maar merk je dat het nu anders is. Dat is niet zo gek, de situatie is namelijk ook nogal veranderd.

Daarom is het goed om stil te staan bij wat of wie nu belangrijk is voor je. Het is heel goed mogelijk dat dat verschoven is de laatste maanden.

Misschien wil je meer aandacht voor degenen die je het meest na staan, wil je meer tijd met ze doorbrengen. Het zou kunnen dat je dingen anders bent gaan doen door de crisis en dat dat eigenlijk wel bevalt.

Zelf heb ik bijvoorbeeld (weer) ontdekt dat ik het heel prettig vindt om meerdere dagen achter elkaar thuis te zijn. Maar er zijn ook activiteiten die ik gemist heb, de afgelopen maanden.

Het zal voor mij de kunst zijn om daar een nieuw evenwicht in te vinden. En misschien speelt dat voor jou ook. Ik weet nog niet precies wat dat betekent in de praktijk, maar ik weet wel dat ik daar de komende tijd regelmatig bij stil wil staan.

Bovendien ben ik me er nog meer van bewust geworden dat mijn tijd beperkt is. Ik wil daarom een helder beeld hebben hoe ik die wil doorbrengen. En ook hoe niet. Want het is vaak eenvoudiger om te beginnen bij wat je niet wilt

Zoals je merkt, zit ik zelf ook nog midden in dit proces.

Het gaat er dus niet om dat je al precies weet wat er is veranderd en hoe je dat wilt toepassen. Het gaat er vooral om dat je alert bent op wat er gebeurt en regelmatig stilstaat bij hoe jij het wilt.

Omdat er nu al zoveel te beslissen is, stel ik grote keuzes nog wel even uit, maar dat weerhoudt me er niet van om er alvast over na te denken en te schrijven.

Zodat ik straks verder kan zoals ik dat wil.

Deze artikelen voortaan gratis in je mailbox? Schrijf je in voor Yvonne's Log